(Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613)

Ustawą z dnia 24 września 2010 r. (Dz. U. Nr 225, poz. 1461) znowelizowano brzmienie art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (w zakresie nazwy przedmiotu opodatkowania).

Zmiana dotyczy rodzaju budynków lub ich części wykorzystywanych do udzielania świadczeń zdrowotnych i objętych preferencyjną stawką podatku od nieruchomości. Wedle starej regulacji preferencyjną stawką podatku od nieruchomości opodatkowane były budynki lub ich części faktycznie zajęte jedynie na udzielanie świadczeń zdrowotnych, natomiast po zmianie (ustawa z dnia 24 września 2010 r. o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych – Dz. U. Nr 225, poz. 1461) od 1 stycznia 2011 r. będą to budynki lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych, zajęte przez podmioty udzielające tych świadczeń (czyli również pomieszczenia zajęte np. na recepcje czy stołówki).

Zdaniem Regionalnej Izby Obrachunkowej w Lublinie, podejmowanie uchwał zmieniających w tej sprawie nie jest bezwzględnie konieczne, jednak w przypadku braku takiej zmiany należy pamiętać, aby przy wykonywaniu postanowień uchwał w sprawie wysokości stawek podatku od nieruchomości, stosować się do zmienionej treści artykułu 5 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.